Ang Philippine Disaster Risk Reduction and Management at Community-based Disaster Risk Reduction
Ano ang Philippine Disaster Risk Reduction and Management Act of 2010
Ang Philippine Disaster Risk Reduction and Management Act of 2010 ay kilala rin bilang Republic Act No. 10121. Ito ay isang batas na layuning mapabuti ang kakayahan ng bansa sa pagsugpo at pagtugon sa mga kalamidad at sakuna. Inapruba ito noong May 27, 2010, at ito’y naging epektibo noong June 1, 2010.
Ilan sa mga pangunahing layunin ng batas na ito ay ang sumusunod:
- Paglikha ng National Disaster Risk Reduction and Management Council (NDRRMC): Binubuo ng NDRRMC ang mga kinauukulan sa pamahalaan, pribadong sektor, at iba’t ibang sektor ng lipunan upang pangunahan ang mga gawain sa pagpaplano, pagsasagawa, at pagtutok sa panganib at pagsunod sa mga polisiya kaugnay sa disaster risk reduction and management (DRRM).
- Pagsasagawa ng Risk Assessment at Early Warning: Layunin nitong mapabuti ang pagkilala sa mga panganib, paggawa ng risk assessments, at pagbibigay ng maagang babala upang maibsan ang epekto ng mga kalamidad.
- Pagpapatupad ng Pambansang Sistema ng DRRM: Ipinapatupad ng batas ang isang komprehensibong sistema ng DRRM, na may kasamang mga plano, polisiya, at programa upang mapabuti ang kakayahan ng bansa na harapin ang mga krisis na dulot ng mga natural na panganib.
- Pagtutok sa Local Governance: Binibigyan diin ng batas ang papel ng mga lokal na pamahalaan sa pagbuo ng kanilang mga lokal na DRRM plans, at sa pagpapalakas ng kanilang kapasidad na makipagtulungan sa pambansang antas.
- Paggamit ng Science and Technology: Inaatasan ang Department of Science and Technology (DOST) na maglaan ng mga kagamitang siyentipiko at teknolohikal upang mapabuti ang kakayahan ng bansa sa pagtugon sa mga kalamidad.
Ano ang Community-Based Disaster Risk Reduction and Management (CBDRRM)
Ang Community-Based Disaster Risk Reduction and Management (CBDRRM) ay isang konsepto at pamamahagi ng responsibilidad na naglalayong pabutihin ang kakayahan ng mga komunidad sa pagtugon at pagharap sa mga panganib at kalamidad. Ang approach na ito ay naglalagay ng malaking diin sa aktibong pakikiisa ng mga mamamayan, lokal na komunidad, at mga organisasyon sa proseso ng pagpaplano, pagbuo, at implementasyon ng mga hakbang para sa pagpapabuti ng kaligtasan.
Narito ang ilang mga pangunahing aspeto ng Community-Based Disaster Risk Reduction and Management:
- Partisipasyon ng Komunidad: Ang CBDRRM ay nagpapahalaga sa aktibong partisipasyon ng mga miyembro ng komunidad sa pagbuo ng kanilang sariling plano at hakbangin para sa DRRM. Ito ay nagbibigay diin sa pagkakaroon ng lokal na kaalaman at pag-unawa sa mga panganib na posibleng mangyari sa kanilang lugar.
- Paggamit ng Lokal na Kaalaman: Binibigyan diin ng CBDRRM ang halaga ng lokal na kaalaman at kasanayan. Ipinakikita nito na ang mga residente sa isang lugar ay may sariling kaalaman tungkol sa kanilang kapaligiran, at dapat itong maging pundasyon sa pagpaplano ng mga hakbangin sa DRRM.
- Pagbuo ng Lokal na DRRM Plans: Sa pamamagitan ng CBDRRM, ang mga komunidad ay inaasahan na magbuo ng kanilang sariling disaster risk reduction and management plans. Ito ay naglalaman ng mga hakbangin na dapat gawin bago, habang, at pagkatapos ng isang kalamidad.
- Empowerment ng Komunidad: Layunin ng CBDRRM na palakasin ang kakayahan ng komunidad na magdesisyon at kumilos sa oras ng kalamidad. Ito ay nagbibigay ng pagpapahalaga sa pagpapabuti ng liderato at pagsusulong ng kasanayan na makakatulong sa pagtugon sa mga krisis.
- Pagpapabuti sa Early Warning Systems: Ang CBDRRM ay nagtutok din sa pagpapabuti ng early warning systems sa lokal na antas. Ito ay naglalaman ng mga hakbangin upang mapanatili ang komunikasyon at pagbibigay ng babala sa komunidad.
- Pagtuturo at Pagsusulong ng Edukasyon sa Komunidad: Ang CBDRRM ay nagtataguyod ng edukasyon sa komunidad upang madagdagan ang kaalaman ng mga tao hinggil sa mga panganib at tamang pamamaraan ng pagtugon.
Ang CBDRRM ay mahalaga dahil naglalagay ito ng diin sa kakayahan ng mga tao na maging aktibong bahagi ng kanilang sariling kaligtasan. Ito’y naglalayong magkaruon ng mas malakas na pagsasama-sama sa pagharap sa mga hamon ng panganib at kalamidad.
2 Uri ng Disaster Risk Reduction and Management (DRRM) Approaches
Ang Top-Down at Bottom-Up Approach sa Disaster Risk Reduction and Management (DRRM) ay dalawang pangunahing pamamaraan o paradigms na ginagamit sa pagpaplano at implementasyon ng mga hakbang para sa kaligtasan mula sa kalamidad. Narito ang kahulugan at mga pangunahing katangian ng bawat approach:
Top-Down Approach
Ang Top-Down Approach ay nangangahulugang ang mga desisyon, polisiya, at hakbangin sa DRRM ay nagmumula sa mas mataas na antas ng pamahalaan o organisasyon pababa sa mga lokal na yunit o komunidad.
Bottom-Up Approach
Ang Bottom-Up Approach ay naglalagay ng diin sa aktibong partisipasyon ng lokal na komunidad at mga tao sa pagbuo at implementasyon ng mga plano at hakbangin sa DRRM.
Katangian ng Top-Down at Bottom-Up Approach
| Top-Down Approach | Bottom-Up Approach |
|---|---|
| Sentralisado: Ang kapangyarihan at pagdedesisyon ay nasa mas mataas na antas ng pamahalaan o awtoridad. Masusing Pagsusuri: Ang desisyon ay madalas na batay sa masusing pagsusuri ng mga eksperto at ahensiyang pang-gobyerno. Mas Mataas na Pinansyal na Suporta: Mayroong malaking alokasyon ng pondo mula sa pambansang antas na nagmumula sa pamahalaan. Masusing Pagsusuri sa Panganib: Pumapasok ang mga ekspertong siyentipiko sa pagsusuri ng mga panganib at pagtataya ng risk. | Desentralisado: Ang kapangyarihan at pagdedesisyon ay nasa antas ng komunidad o lokal na yunit. Partisipatory: Nakikipagtulungan ang mga mamamayan sa proseso ng pagbuo ng plano at pagtutok sa risk. Local Knowledge: Binibigyang halaga ang lokal na kaalaman at karanasan sa pagsusuri ng panganib at pagtutukoy ng mga hakbang na dapat gawin. Community Empowerment: Naglalayong palakasin ang kakayahan ng komunidad na magdesisyon at kumilos sa oras ng kalamidad. Adaptability: Mas mabilis ang pag-adopt sa lokal na sitwasyon at pangangailangan. |
Sa karamihan ng mga kaso, isang kombinasyon ng Top-Down at Bottom-Up Approach ang mas epektibo sa DRRM. Ito ay tinatawag na “Integrated Approach” o “Two-Way Approach,” kung saan nagkakaroon ng maayos na koordinasyon at ugnayan ang mga desisyon at plano mula sa pambansang antas patungo sa lokal na komunidad, at vice versa. Ang ganitong pamamaraan ay nagbibigay daan sa mas malawakang pag-unawa ng mga isyu at pangangailangan ng bawat antas ng lipunan sa pagtugon sa panganib at kalamidad.
BASAHIN: Apat na Yugto ng Disaster Risk Reduction and Management (DRRM) Planning
