Mga Kulay ni Lola Aurora – Kwento Pambata
Mga Kulay ni Lola Aurora
Sa isang maliit na baryo sa probinsya, may nabubuhay na matandang babae na tinatawag nilang Lola Aurora. Si Lola Aurora ay kilala sa buong komunidad bilang isang matandang may pagmamahal sa mga halaman at bulaklak. Sa kanyang bakuran, makikita ang isang munting hardin na puno ng mga bulaklak na nagpapaligaya sa mga mata ng sinumang dumadaan.
Ngunit sa likod ng kanyang mapayapang mukha at mahinahong kilos ay isang kuwento ng pighati at pag-ibig. Ipinagmamalaki ni Lola Aurora ang kanyang mga kuwento tungkol sa kanyang mga pag-ibig noong kabataan at ang mga kulay na nagdala ng ligaya at lungkot sa kanyang buhay.
Isang araw, dumating ang kanyang apo na si Maria, isang batang musmos na nagtataglay ng kuryosidad sa puso. Si Maria ay napapahanga sa ganda ng mga bulaklak at sa kuwento ng kanyang Lola tungkol sa mga ito. Naisip ni Maria na magtanong kay Lola Aurora tungkol sa kahulugan ng bawat bulaklak na nakikita nila sa hardin.
Bilang sagot sa kanyang mga tanong, ibinahagi ni Lola Aurora ang mga kwento ng bawat bulaklak at ang mga kulay na may kaugnayan sa mga ito. Itinuro niya kay Maria na ang bawat kulay ay nagdadala ng iba’t ibang damdamin at kahulugan.
Ang pula ay simbolo ng pag-ibig at pagnanais. Sinabi ni Lola Aurora na ang mga bulaklak na kulay-pula ay nagdadala ng ligaya at pagmamahal, ngunit minsan ay nagdudulot din ito ng lungkot at sakit.
Ang dilaw ay sagisag ng pag-asa at liwanag. Ipinakita ni Lola Aurora na sa bawat dilaw na bulaklak, mayroong pag-asa sa kabila ng mga pagsubok na dumating sa buhay.
Ang luntian ay simbolo ng kalikasan at paglago. Tinuro ni Lola Aurora na ang mga berdeng bulaklak ay nagpapahiwatig ng pag-asa at patuloy na pag-unlad sa kabila ng mga pagbabago sa paligid.
Ang bughaw ay kahulugan ng kalayaan at kapayapaan. Isinambit ni Lola Aurora na ang mga bulaklak na kulay-azul ay nagdadala ng kapayapaan sa puso at kaluluwa.
Sa bawat kwento na ibinahagi ni Lola Aurora, lalong lumalalim ang pag-unawa ni Maria sa kahalagahan ng mga kulay sa buhay at sa kahalagahan ng pagmamahal at pag-aalaga sa kalikasan.
Hanggang sa isang araw, habang naglalakad sila ni Lola Aurora at Maria sa hardin, biglang sumiklab ang isang malakas na bagyo. Sa gitna ng unos, sinubukan ni Maria na iligtas ang ilang mga bulaklak mula sa delubyo. Sa kabila ng peligro, pinili niya ang magligtas ng mga bulaklak na nagdadala ng kulay sa buhay ni Lola Aurora.
Pagkatapos ng bagyo, habang sinusubukan ni Maria na ilipat ang mga bulaklak pabalik sa kanilang tamang lugar, napansin ni Lola Aurora ang kahalagahan ng pagmamahal at pag-aalaga na ipinakita ni Maria sa mga halaman. Naging inspirasyon ito para kay Maria na patuloy na ipamahagi ang kanyang pagmamahal sa kalikasan at sa mga kulay na bumubuo sa buhay ng bawat isa.
